بررسی فراوانی بیماری سلیاک در افراد مبتلا به دیابت نوع یک با استفاده از آزمون آنتی بادی ترانس گلوتامیناز بافتی

سابقه و هدف: با وجود شیوع بالای بیماری سلیاک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در چندین مطالعه غیر ایرانی، این موضوع در کشورمان کمتر بررسی شده است. هدف این مطالعه بررسی شیوع بیماری سلیاک در بین بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در شمال غرب ایران با استفاده از آزمون آنتی بادی ترانس گلوتامیناز بافتی (ttga) است.روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهدی، 100 بیمار دیابتی نوع1 و 150 فرد سالم بدون سابقه دیابت، بیماری خود ایمنی و یا دیگر بیماری های مرتبط با سلیاک به عنوان گروه شاهد بررسی شدند. تمامی افراد گروه مورد و گروه شاهد تحت آزمون ttga قرار گرفتند. همچنین iga تام سرم نیز به منظور تشخیص افراد دچار کمبود iga مورد اندازه گیری قرار گرفت. افراد ttga مثبت و افراد با کمبود iga برای انجام آندوسکوپی از قسمت فوقانی لوله گوارش ارجاع شدند.یافته ها: نتیجه آزمون ttga در 8 بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 (8 درصد) و 3 فرد گروه شاهد (2 درصد) مثبت بود(p=0.0?)فقط 3 نفر از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 با آزمون ttga مثبت، برای انجام بیوپسی از دئودنوم رضایت دادند که همه آنها درجاتی از آتروفی پرزهای روده را در این قسمت نشان دادند. میانگین سنی افراد ttga مثبت دیابتی بطور معنی داری کمتر از موارد ttga منفی بود (7/17، فاصله اطمینان 95 درصد: ??.??-?.??). هیچ کدام از افراد ttga مثبت در گروه مورد، سابقه اسهال مزمن را گزارش نکردند. هیچ کدام ازافراد ttga مثبت، کمبود iga نداشتند. اختلاف معنی داری از نظر سابقه اسهال مزمن ( (p=0.006و بیماری خود ایمنی (p=0.001) بین افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و گروه شاهد وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای بیماری سلیاک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در شمال غرب ایران، توصیه می شود که تمام افراد مبتلا به دیابت نوع 1 با استفاده از تست های سرولوژیکی مناسب مانند ttga از نظر وجود بیماری سلیاک بررسی شوند.